Kolejny dzień, czyli 24 sierpnia rozpoczynamy wcale nie tak wcześnie. Hostel opuszczamy po śniadaniu spożytym na własną rękę około godziny 10. Udajemy się w stronę centrum, trochę na czuja.
Tallinn to miasto, w którym jest co zwiedzać. Największą atrakcją są oczywiście stare mury obronne otaczające Dolne Miasto, a w obecnej kamiennej postaci wybudowane pod koniec XIII wieku. Dawniej były to fortyfikacje drewniane. Do dziś zachowało się około 70% tych murów, w tym 26 baszt krytych czerwoną dachówką.
Pierwszym punktem, który znajdował się bardzo blisko naszego miejsca pobytu jest Paks Margareeta (Gruba Małgorzata) – jedna z potężniejszych baszt w systemie umocnień miejskich (średnica 24 m, grubość muru do 4,7 m). Następnie poszliśmy zobaczyć Sobór Aleksandra Newskiego. Jest to cerkiew Prawosławna, postawiona na grobie na grobie legendarnego Kaleva, by była symbolem podboju Estonii i zarazem potęgi caratu. W między czasie złapał nas lekki deszczyk, ale przeczekaliśmy go na świeżym powietrzu i ruszyliśmy dalej. Przyszedł czas na punkty widokowe oraz obiad. Na początek przed 13 zjedliśmy po talerzyku zupy z ciemnym chlebem, a następnie przeszliśmy na konkrety, czyli ryz z mięsem i warzywami. Porcja za 3 Euro. Restauracja położona w mało ruchliwym miejscu, więc zero klientów i tak niskie ceny.
Jeszcze do 18 spacerowaliśmy po mieście, zrobiliśmy małe zakupy i poszliśmy na kolację do hostelu. Zjedliśmy ją w ogólnodostępnej kuchni i zaczęliśmy się pakować do rejsu do Helsinek. Ten miał nastąpić o godzinie 23 dużym promem. Mieliśmy zarezerwowaną kajutę dwuosobową bez okna, przez co panowała tam totalna ciemność. Było ciepło i wygodnie na piętrowym łóżku. Nigdy jednak nie zapomnimy, jak przed godziną 5 zadzwonił dzwonek, że dopłynęliśmy. Chciałoby się jeszcze tutaj zostać kilka godzin. Co gorsza prom przybił do portu z drugiej strony, niż pokazywało Google Maps, przez co do hostelu mieliśmy ponad 4 kilometry zamiast kilkudziesięciu metrów. Cóż w drogę…
Najnowsze komentarze