Wakacje przez cały rok

O godzinie 17 zamawiam Ubera do hotelu Conrad Bali, żeby zawiózł mnie do ostatniego już miejsca, gdzie będę nocował na tej indonezyjskiej wyspie, a dokładnie do Hilton Garden Inn. Jest to nowy hotel, otwarty w kwietniu 2016 roku. Znajduje się on bardzo blisko lotniska. Droga zajmuje nam około 20 minut. Oczywiście przed wjazdem na teren obiektu każdy samochód jest sprawdzany – zarówno podwozie, jak i bagażnik. Po podjechaniu pod lobby przechodzę do stanowiska check in. Tutaj bardzo uśmiechnięta recepcjonistka wita mnie z uśmiechem na twarzy i oznajmia, że pokój będzie gotowy za 5 minut. Hmm, zakwaterowanie jest teoretycznie od 15:00, więc powinien być już gotowy dawno temu, ale przecież parę minut nie robi mi różnicy, więc idę do baru zobaczyć jakiś mecz ligi holenderskiej w piłkę nożną. Okazuje się, że z 5 minut robi się 15, ale w końcu dostaję kartę do pokoju i idę zobaczyć czy wydane 6000 punktów HHonors na pokój typu Presidential Suite było dobrym dealem. (więcej…)

Wychodzę z hotelu Four Season i czekam na zamówionego Ubera. Niestety przez 15 minut nikt się nie zjawia, a moja godzina wykwaterowania w Kucie powoli mija. A niech stracę, dzwonię do kierowcy i mówię mu dokładnie gdzie czekam. Ten coś przebąkuje, że mam wziąć taksówkę. Lekko zdezorientowany zagaduję do człowieka, który akurat podjechał czy jedzie do Kuty. Ten mówi, że będzie się przemieszczał w tym kierunku i za 100 tysięcy mnie podrzuci. To o 30% mniej nawet niż zapłaciłem wcześniej Uberowi, więc bez zastanowienia wsiadam i całkiem sprawnie jedziemy po mój bagaż do Holiday Inn Express. (więcej…)

Kiedy obudziłem się zobaczyłem, że za oknem pada deszcz. Trochę mnie to zmartwiło, bowiem przy moich krótkich pobytach we wszystkich miejscach pogoda może znacząco pokrzyżować plany. Na szczęście, już w momencie wychodzenia na płytę lotniska opad ustawał. Nie więcej jak 5 minut później nie było śladu po nim. Do terminalu przejechaliśmy autobusem. Nie było praktycznie żadnej kolejki do kontroli paszportowej i już po chwili byłem w hali odlotów. Tutaj rzucili się na mnie taksówkarze z pytaniami dokąd jadę i oferując średnio 4x wyższą stawkę niż normalnie. Oczywiście nie ma tutaj mowy, żeby ktoś zgodził się włączyć taksometr. Odchodzę kawałek i próbuję zamówić Ubera, jak się okazuje pomimo 2 prób żaden nie dociera. Później dowiedziałem się, że wojna z Uberem na Bali trwa w najlepsze i są nawet wyznaczone miejsca skąd nie wolno zamawiać Ubera. Podobno przy wjazdach do hoteli są tabliczki z przekreślonym logiem tej firmy, co ma świadczyć, że tam kierowcy ci nie wjadą. (więcej…)

Podczas ostatniego dnia pobytu w Chinach planowaliśmy odwiedzić Wielki Mur Chiński, czyli pozycję wręcz obowiązkową dla każdego turysty, który przylatuje do Pekinu. W zasadzie kilkakrotnie podczas zwiedzania Stolicy Państwa Środka spotykaliśmy liczne agencje turystyczne, które oferowały nam wycieczkę w to miejsce. Nie zachęciły nas jednak te propozycje, bowiem nie dosyć, że były drogie, to podobno odbywają się w licznych grupach, a dojazd autobusem trwa bardzo długo. Zdecydowaliśmy się odbyć taką wycieczkę na własną rękę.

(więcej…)

Po powrocie z nowoczesnego Tianjin do Pekinu udaliśmy się metrem do hotelu Crowne Plaza Beijing Sun Palace, czyli ostatniego miejsca, gdzie spędziliśmy dwie noce w trakcie tego wyjazdu. Obiekt ten okazał się kapitalnym wyborem, bowiem wszystko było tutaj na najwyższy, światowym poziomie. Od obsługi, poprzez pokoje, kończąc na jedzeniu. Zresztą sami zobaczcie zdjęcia z tego hotelu. Czy można wymagać czegoś więcej? (więcej…)

Po dotarciu na Dworzec Południowy w Pekinie wzięliśmy nasze bagaże z taksówki i udaliśmy się do wejścia. Tutaj były sprawdzane dokumenty i prześwietlany bagaż każdego pasażera. W naszym przypadku jednak nie musieliśmy pokazywać paszportów i mogliśmy od razu przejść dalej. Pierwsze wrażenie jakie odnieśliśmy, że znajduje się nie na dworcu kolejowym, ale na lotnisku. Wszystko jest bardzo przejrzyście opisane i trudno się zgubić czy sobie nie poradzić. (więcej…)

Kolejnego dnia naszym celem było przede wszystkim odwiedzenie Placu Niebiańskiego Spokoju, czyli Tian’anmen. Jest to największy na świecie plac publiczny o rozmiarach 800 x 300 metrów, który może pomieścić milion ludzi. Jest on jednak kojarzony przede wszystkim z krwawo stłumionymi protestami studentów z 1989 roku.

W związku z tym zjedliśmy śniadanie, spakowaliśmy nasze bagaże i oddaliśmy do przechowalni w hotelu, a następnie ruszyliśmy spacerem na stację metra. Do przejechania mieliśmy tylko kilka przystanków. Był to kolejny dzień, kiedy pogoda wynosiła około 0 stopni i było bardzo przejrzyste niebo. Po wyjściu ze stacji metra musimy stanąć w kolejce do kontroli. Jest to jeszcze dokładniejsza kontrola, niż te które są w Pekinie do każdej stacji metra, dworca autobusowego czy kolejowego. Człowiek podlega kontroli bezpieczeństwa i każdy bagaż rzucony na taśmę musi zostać przeskanowany (jak na lotnisku) a butelki z płynami sprawdzone na obecność czegoś tam groźnego. (więcej…)

Drugi dzień w Pekinie zaczynamy od udania się na basen i siłownię. Jak się domyślacie jet lag nie był nam obojętny i sprawił, że obudziliśmy się około 4 rano. Niestety w Chinach nie ma możliwości korzystania z basenów bez czepka, więc skupiliśmy się na porannej gimnastyce i bieganiu. Siłownia była nieźle wyposażona i oczywiście nie korzystał z niej nikt poza nami. (więcej…)