Wakacje przez cały rok

I nadszedł dzień w którym trzeba opuścić kraj kiwi. Musimy wstać bardzo wcześnie rano, ponieważ nasz samolot ma planowany odlot już o godzinie 7:20 z lotniska Christchurch. Budziki nastawione na 4 rano, szybkie zaniesienie rzeczy do samochodu, który stał dosłownie metr od drzwi domku i oddanie klucza do wyznaczonej skrzynki przy recepcji (czynna jest od 8 do 22). Dzień wcześniej poprosiliśmy o mapę z zaznaczoną trasą dojazdu do portu lotniczego i na parking, gdzie mieliśmy oddać samochód. Dzięki temu bez najmniejszych problemów o poranku, kiedy było jeszcze ciemno dotarliśmy na terminal międzynarodowy i nadaliśmy nasz bagaż od razu do Dublina. (więcej…)

Jeden z ostatnich naszych dni na Nowej Zelandii rozpoczynamy od śniadania przygotowanego przez naszą gospodynię u której śpimy. Otrzymujemy produkty jej własnej roboty, jak chociażby musli, ugotowany rabarbar czy jabłka. Niestety to nie do końca nasze smaki, więc zjadamy głównie tosty z miodem i dżemami (też własnej roboty). (więcej…)

Kolejnego dnia pojechaliśmy od rana na plażę, która nazywa się Tunel Beach. Miejsc set magiczne. Otóż wśród klifów jest śliczna plaża – niegdyś bez dostępu. Ponoć pewien bogaty człowiek wiele lat temu wydrążył tunel aby mieć tą plaże jako prywatną dla swojej rodziny. Smutna strona tej historii jest taka ze podczas pierwszej wizyty całej rodziny na tej plaży utonęła jego córka. (więcej…)

24 listopada nie mieliśmy żadnych konkretnych planów. Wiedzieliśmy, że do wieczora powinniśmy dojechać na nasz nocleg do Dunedin. Reszta pozostawała sprawą otwartą. Spaliśmy do godziny 9, po czym zjedliśmy śniadanie, spakowaliśmy nasze bagaże do samochodu i oddaliśmy karty od pokoju do recepcji. Droga na południe prowadziła ponownie znaną nam z dnia poprzedniego Scenic Route. Trasa ta oferuje przepiękne widoki na jezioro nad którym położenie jest Qeenstown. Tego dnia jeszcze mocno świeciło słońce, co potęgowało piękno tego miejsca. (więcej…)

Park Na­ro­do­wy Fior­dland to miej­sce, w któ­rym po­wsta­ła scena uciecz­ki Bilba i kra­sno­lu­dów na grzbie­tach orłów, były tu także krę­co­ne nie­któ­re uję­cia z „Wład­cy Pier­ście­ni”. Fior­dland to przede wszyst­kim dzi­kie wo­do­spa­dy i – jak sama nazwa wska­zu­je – fior­dy. Na te­re­nie parku bie­gnie Mil­ford – naj­słyn­niej­szy szlak tu­ry­stycz­ny Nowej Ze­lan­dii. Jest długi na ponad 50 km i prze­bie­ga wśród gór, wo­do­spa­dów i lasu desz­czo­we­go. W trak­cie se­zo­nu Szla­kiem Mil­ford może przejść 90 tu­ry­stów dzien­nie (40 in­dy­wi­du­al­nych i 50 z prze­wod­ni­kiem). Brzmi jak bajka, prawda? (więcej…)

Ten wpis będzie trochę bardziej o bieganiu, niż o podróżach, ale to właśnie zawody odbywające się w Queenstown były jednym z naszych bodźców wyjazdowych. Z uwagi, że zapisywaliśmy się już „po zapisach” to udało nam się dostać tylko zgodę na udział w biegu na 10 kilometrów. Poza tym rozgrywany jest jeszcze półmaraton i maraton. (więcej…)

Kolejny dzień naszej wycieczki rozpoczynamy od porannego wymeldowania się z hotelu i przejazdu około 2 kilometrów do Tekapo Springs Hot Pools. Jest to kompleks trzech basenów, które położone są w malowniczej okolicy w widokiem na jezioro Tekapo. Temperatura wody w nich zaczyna się od 36 stopni Celsjusza, a sięga nawet ponad 40 stopni. Każdy z nich ma kształt podobny do jezior Ohau, Pukaki i Tekapo, które są położone w pobliżu kompleksu. Wstęp tutaj kosztuje 22 dolary od osoby za dzień. My zapłaciliśmy dokładnie tyle samo, ale za dwie osoby 😉 Warto jednak dodać, że ręcznik czy szafka są dodatkowo płatne. W czasie kiedy my byliśmy nie działała także zjeżdżalnia. (więcej…)

Po wylądowaniu na lotnisku międzynarodowym w Christchurch wykonaliśmy zgodnie z instrukcją telefon na parking, gdzie obsługa odebrała nas i dała kluczyki do zamówionego samochodu Nissan Sunny, którym przemierzamy wyspę południową. Tego samego dnia pojechaliśmy na nocleg do kolejnego hosta, niedaleko od centrum miasta. Tam na drzwiach znaleźliśmy kartkę, że informacja o kluczach jest na mailu Airbnb i podano hasło do WiFi. Wyjęliśmy komputer i szybko odczytaliśmy kod do skrzynki, w której znajdował się klucz. Nasz pokój był przygotowany, a mieszkanie współdzieliliśmy jeszcze z parą Rosjan z dzieckiem, którzy od 3 lat mieszkają w Melbourne. Trzeba przyznać, że jak na nocleg za dosłownie parę złotych to doskonała oferta. (więcej…)