Dworzec główny w Osace przypomina małe miasto. Mieliśmy duże problemy, żeby przejść z niego do „wiszących ogrodów”. Dobrze, że jedna z osób zaoferowała swoją pomoc i na kartce narysowała nam dokładną trasę.
23 września, rozpoczęliśmy dalsze zwiedzenia Osaki. Na pierwszy ogień poszedł zamek znajdujący się w centrum miasta. Jeden z najbardziej znanych w całej Japonii. W między czasie kupiliśmy niebieskie lody, o których czytaliśmy w Internecie. Okazały się nie najsmaczniejsze.
Osaka
Powierzchnia :
zespół miejski- 1688 km²
Liczba ludności
- miasto – 2,6 mln(1999)
- zespół miejski – 10,6 mln (1999)
Położenie: wyspa Honsiu, nad zatoką Osaka
Przemysł: maszynowy, metalowy, chemiczny i rafineryjny, stoczniowy, hutniczy, włókienniczy, drzewny i papierniczy, poligraficzny, spożywczy
Zabytki: zamek, świątynia Shitennoji, tera
Osaka wraz z miastami Kobe i Kioto tworzy olbrzymi obszar metropolitarny, położony w środkowej części największej japońskiej wyspy – Honsiu. Jest to jedna z największych japońskich aglomeracji . Osaka jest także najstarszym i jednym z największych portów morskich Japonii.
Osakę założono w delcie rzeki Yodo, która wypływa z położonego na północy jeziora Biwa i uchodzi do zatoki Osaka ( Wewnętrzne Morze Japońskie ). Ponadto dużo mniejszych rzek i strumieni meandruje, przecinając równinę, na której ulokowane jest centrum metropolii. Poszczególne części miasta, poprzecinane wieloma ramionami rzeki, łączy około 1300 mostów, budowanych w różnym czasie i stylu. Drugą charakterystyczną cechą architektury Osaki są liczne pasaże i ulice na przemian stromo opadające i wznoszące. Zasadniczo teren w obrębie miasta opada łagodnie w kierunku zachodnim, ku zatoce Osaka.
Miasto leży w strefie klimatu umiarkowanego morskiego.
Opady są dość znaczne ( do 1300 mm rocznie ), a średnie miesięczne temperatury wahają się od 4 ºC w styczniu do 28ºC w sierpniu . Okresowo nawiedzają Osakę gwałtowne tajfuny.
Japońskie okno na świat
Od V do IX w. miasto noszące wtedy nazwę Naniwa, bywało okresowo siedzibą cesarzy japońskich. W tym czasie pełniło funkcję portu obsługującego dawne stolice cesarskie Nara i Kioto oraz utrzymywały kontakty handlowe z Chinami i Koreą. Od początku było także ważnym ośrodkiem religijnym, w którym powstawały liczne świątynie buddyjskie i sintoistyczne. W XIV w. zostało zniszczone podczas wojen. Odbudowa trwała do końca XVI w. Wtedy po raz pierwszy użyto nazwy Osaka. W 1583 r. Toyotomi Hideyoshi wybudował w Osace zamek będący wówczas najsilniejszą twierdzą Japonii. Mimo swej niedostępności i silnego ufortyfikowania został jednak zdobyty i zniszczony w 1615 r. W latach 1620 – 30 twierdzę odbudowano. Wokół centralnego ośrodka władzy powstawały liczne rezydencje wasali. W okresie Tokugawa od XVII do XIX w. Osaka zyskała na znaczeniu jako miasto kupieckie, wzbogacając się przede wszystkim na handlu ryżem. Pod koniec XIX w. rozwinął się przemysł bawełniany a w 1. połowie XX w. – ciężki. Władze municypalne zdecydowały się na ważne inwestycje, a w szczególności wybudowanie wodociągów i kanalizacji oraz przystosowanie ulic do ruchu samochodowego. Wówczas miasto było ważniejszym ośrodkiem przemysłowym niż Edo (dzisiejsze Tokio). W 1925 r. miało 1,25 mln mieszkańców i 182 km² powierzchni. II wojna światowa i chaos panujący po jej zakończeniu przyczyniły się do znacznego spadku liczby mieszkańców- zmniejszyła się ona o jedną trzecią. Obecnie Osaka jest trzecim pod względem ludności po Tokio i Jokohamie ) miastem Japonii. Szczególnie intensywnie rozbudowały się dzielnice przemysłowe i miasta satelickie. Gęstość zaludnienia jest wysoka – ponad 6 tys. osób na 1km²( w miastach tworzących metropolię podobna).
Przemysł
Po II wojnie światowej wiele zrobiono dla rozwoju infrastruktury przemysłowej. Dziś miasto jest ogromnym ośrodkiem różnych gałęzi, jednym z gospodarczych centrów kraju. Znajdują się tu liczne zakłady przemysłu maszynowego, które wytwarzają ponad 25% ogólnej wartości produkcji przemysłowej Osaki. Ponadto dobrze rozwinięty jest przemysł metalowy, chemiczny ( reprezentowany najliczniej przez zakłady przemysłu gumowego ), elektrotechniczny, elektroniczny, włókienniczy, poligraficzny, ceramiczny, drzewny, papierniczy, skórzany i spożywczy. Osaka znana jest również z ogromnych stoczni, hut żelaza i metali nieżelaznych, rafinerii i cementowni. Zakłady przemysłowe wybudowano głównie w dzielnicach zachodnich, biegnących w kierunku Kobe, w pobliżu portu oraz licznych miastach satelickich.
Tokijski superekspres
Warunkiem sprawnego działania tak wielkiego ośrodka przemysłowego jest istnienie dobrze rozwiniętego zaplecza transportowego. Osaka to węzeł komunikacyjny o długich tradycjach i międzynarodowym znaczeniu. Pierwszą linię kolejową prowadzącą do Kobe otwarto w 1874 r., a w 1897 r. rozpoczęto budowę portu morskiego. Jeszcze przed II wojną światową w 1933 r. oddano do użytku pierwszą linię metra. W 1964 r. Osaka została połączona ze stołecznym Tokio linią superekspresu Shinkansen. Ostatnia inwestycją komunikacyjną był oddany do użytku w 1994 r. nowoczesny port lotniczy Kansai, wybudowany na sztucznej wyspie w zatoce Osaka połączonej ze stałym lądem potężną groblą. Pomogło to odciążyć starsze lotnisko Itami. Jednak przede wszystkim Osaka jest ogromnym portem morskim, w którym dokonuje się w ciągu roku przeładunku ponad 80 mln ton różnorakich towarów. Port specjalizuje się głównie w przeładunku kontenerów – rocznie przewija się 3800kontenerowców. Dane dotyczące zmian w strukturze użytkowania poszczególnych środków transportu w obrębie miasta wskazują na większe niż przed 25 laty znaczenie metra – i co jest mniej korzystnym wskaźnikiem – wzrost liczby używanych samochodów. Obecnie z transportu prywatnego korzysta codziennie 43% mieszkańców aglomeracji, podczas gdy w 1975 r. wskaźnik ten wynosił niecałe 30 %.
Najnowsze komentarze